Mijn lepel beweegt!!

Vandaag hebben we onze hoofd-supervisor ontmoet. Hij is een hele aardige man die ook tegen grapjes kan en samen met Dries al een paar keer in de maling heeft genomen.
Naast Marcin hebben we ook de directeur ontmoet, hij heeft ook met ons project te maken omdat hij ook onderzoek heeft gedaan naar o.a. dassen. De artikels die hij heeft geschreven moeten wij uitspitten en op zoek naar interessante parameters voor het vinden van 'badger setts'.
Hiernaast kregen we ook te horen dat wij vaker van huis uit mogen werken, dat is best chill, maar toch wil ik regelmatig naar het instituut omdat ik van mezelf weet dat ik minder concentratie heb als ik in mijn kamer zit.

Ik moet zeggen dat iedereen in het instituut heel aardig is en er is een merkbaar verschil met Warschau. Maar toch merk je dat er een communistische wolk over het dorpje hangt. Ook is er nog veel merkbaar zeer dat terug te leiden is naar WO II en de koude oorlog. Zeker met de grapjes van achterlijke Poetin merk je dat de mensen hier bang zijn dat ze weer in de steek gelaten zullen worden.
En aangezien wij op de grens van Belarus (the puppet of Rusia) zitten is er een kans dat zodra er ook maar militaire beweging hier in de buurt komt, wij naar huis worden gestuurd! Ik hoop zo erg dat dat niet gebeurt!!

Nu even een luchtiger onderwerp: We hebben een supermarkt gevonden!! Dit betekend dat we ook kunnen overleven :D YEAH!!

Ik zal trouwens even de titel uitleggen xD
Ik heb nog wat spierpijn van de koffers tillen dat mijn hand trilt als ik het stil probeer te houden. Bij het avondeten had ik een lepel vast en ik kon hem niet echt goed stil houden. Maar vanuit mijn oogpunt vond ik het even heel raar en kennelijk was ik er echt met een verwonderde blik naar de lepel aan het kijken. Je moet je voorstellen hoe raar dat eruit heeft moeten zien! Kira schoot ook erg in de lach!!

daarom is de quote van deze dag:

'Mijn lepel beweegt!'
- esmee