mogen mijn sokken in jou fietsmandje?

Gister (zaterdag 8 Maart) zijn Kira en ik naar een dichtstbijzijnd plaatsje 'Hajnowka' (~ Haj-nov-ka) gefietst. Nou ja..dichtstbijzijnd? Het was een dikke 20 kilometer fietsen. In Nederland is dit prima te doen en ook nog een leuk, maar hier?! In het begin was de rit een kleine hel, de fietsen waren te klein, ik was ook nog moe van het laat naar bed gaan en er zijn hier veel meer heuvels. Gelukkig hebben Kira en ik van fiets geruild halverwege de heenweg. Vanaf daar ging het een stuk gemakkelijker! Bij deze fiets kon je zonder sleutels de zadel omhoog zetten en hij trapte lichter dan de andere. Ook Kira vond het omruilen goed omdat de lengte van de fiets beter bij haar paste (dus minder last van de rug). De terug weg ging voor mijn gevoel wat makkelijker (ondanks meer heuvels op).
Al met al hebben we 2 en een half uur gefietst (40 kilometer in totaal) voor wat boodschappen en om even in het zonnetje genieten van een boterham.

Vanochtend (zondag 9 Maart) zijn Kira en ik gaan wandelen in de hoop nog wat van de omgeving te verkennen. En ja hoor!! na nog geen half uur wandelen komen we twee Europese bizons tegen! (zie foto!) Na nog een een dik uur te hebben gelopen kwam ons huisje weer in zicht. Met andere woorden: heerlijk wandelen hier!

Het leek vandaag wel een hele andere wereld hier in Bialowieza vandaag, ik weet niet of het kwam omdat het zonnetje heerlijk scheen of omdat het zondag is, iedereen kijkt een stuk vriendelijker, kinderen spelen op straat, allerlei fietsers zijn er en ook nog wat mannen die aan het rollerskaten zijn.

Na een heerlijk ei tijdens de lunch zijn we naar onze 'verzorgpaarden' gegaan. Tijdens de fietsrit zijn we voor het eerst een keer nageroepen! Dus 1 keer in de eerste week...dat valt nog wel mee? In Nederland word je elke fietsrit wel een keer nageroepen... Dat is iets wat ik trouwens absoluut niet mis aan Nederland!!

De paarden waren ook nog eens extra 'stubborn' vandaag! Ze wilde maar niet komen terwijl we maar bleven roepen en roepen. Dus wat moest er gebeuren?! Smittey moest maar de bak in om ze te vangen! (Ik was de enige met rubberen laarzen en het is daar enorm modderig, je glijdt zo tot halverwege je onderbeen de modder in). Nadat ze maar met me bleven spotten en om me heen rennen, riep kira dat ik gewoon met mijn rug naar ze toe moest staan en niks doen, grondwerk dus. Na een tijdje liepen ze wel in mijn richting, maar kwamen toch niet dicht bij genoeg! Grondwerk met twee paarden is kennelijk heel moeilijk, legde Kira daarna uit.
Na nog een tijdje vond ik het niet meer grappig en liep rustig maar boos in hun richting met mijn hand uitgestrekt, deze keer bleef Alf iets langer staan en had ik hem eindelijk te pakken! zodra zijn hoofdstel om hem heen zat liep hij rustig met me mee en uiteindelijk volgde Zabruska ons ook. Na nog een beetje geklier van Zabruska liep ik eindelijk met ze de stal binnen.

Nadat Kira ook nog wat grondwerk met Zabruska probeerde te doen, maar dit faalde omdat ten eerste de paarde heel erg onrustig weren omdat ze elkaar niet meer konden zien en ten tweede ze mijn laarzen aanhad (die haar 2 maten te groot zijn) kwam ze zo erg onder de modder en poep te zitten dat ze maar met alleen sokken in de modder en stront ging lopen om, heel attent, mijn laarzen niet vies te maken aan de binnenkant xD.
Hier hebben we samen erg hard om kunnen lachen gelukkig :D Doordat haar sokken zo nat waren en om haar grappig vraag is dit de quote van de dag:
'Mogen mijn sokken in jou fietsmandje?'
- Kira

Nu is het half vier en ben ik nog van plan om het artikel voor de Animal focus af te schrijven en voor de rest het gewoon rustig aan te doen en bij te komen van ons energiek weekend en voor te bereiden op morgen, waar we voor het eerst veldwerk mogen doen en gaan beginnen met camera's op te hangen.

Groeten uit het zonnige Polen!